Nanda Vigo, geboren in Milaan en afgestudeerd aan de Polytechnische Universiteit in Lausanne, opende haar eigen atelier in Milaan in 1959 en begon te exposeren in talrijke galerieën en musea in Europa en Italië. In de jaren ’60 ontwikkelde ze, gesteund door haar ervaring als architect en ontwerper, een volledig originele en autonome chronotopische theorie over ruimte en tijd binnen de kunst. Haar werk is sindsdien een constante aanwezigheid geweest in het hart van het meest geavanceerde esthetische onderzoek (Zero Group, Aktuel Group, Light und Bewegung), met als doel de mogelijkheden van zintuiglijke prikkels te onderzoeken en te verdiepen, verkregen door het gebruik van industriële materialen zoals glas, spiegels en neonlicht, georganiseerd in een samenhangende en muntvormige ruimtelijkheid. Ze heeft samengewerkt met Giò Ponti, Lucio Fontana en Piero Manzoni. Ze nam deel aan de 13e Triënnale van Milaan in 1964, de 15e Triënnale van Milaan in 1983 en de 40e Biënnale van Venetië in 1982. Onderscheidingen: de New York Award of Industrial Design in 1971; de eerste Saint Gobain Award voor Industrieel Ontwerp in Milaan in 1976; de eerste Koiné Award voor de Piero Manzoni tentoonstelling in Verona in 1998; de Compasso D’Oro van de Triënnale van Milaan voor het licht/licht project in 2001; en de eerste P. Behang Award voor Beste Showstopper in 2008.